Autor: Redakcja Stylizara.pl

Wielu rodziców prędzej czy później staje przed dylematem edukacji seksualnej swoich dzieci. Pojawiają się pierwsze pytania ze strony pociech. Zazwyczaj takim pytaniem jest: Skąd się biorą dzieci. Rodzice powinni rzetelnie przygotować się do takiej rozmowy, a wszystko zależy od tego w jakim wieku jest zadające pytanie dziecko. Inaczej będzie rozmawiało się z czterolatkiem a inaczej z nastolatkiem który z pewnością posiada już jakąkolwiek wiedzę, na przykład z nauki biologii ale także z rozmów z rówieśnikami. Jak sie robi dzieci? Należy wyjaśnić to dziecku zgodnie z prawami biologii, które są niepodważalne. Oczywiście można wspomnieć również o tym, że nie każdy rodzic wychowuje swoje biologiczne dziecko, ponieważ część dzieci jest po prostu adoptowanych. Ludzie którzy decydują się na adopcję wykazują się wielkim sercem, dobrodusznością, współczuciem, ale przede wszystkim chcą przekazać dziecku miłość, której sami mają w sobie sporo. Trzeba jednak uczciwie odpowiedzieć na pytanie dziecka pod względem biologicznym.Trzeba tę wypowiedź dopasować do wieku dziecka i do posiadanej przez niego wiedzy. Każdy rodzic powinien najlepiej znać swoje dziecko i wiedzieć jakim językiem powinien się do niego zwracać. U jednych dzieci skuteczniejszy będzie język bardziej emocjonalny, u innych typowo biologiczny, naukowy. Dziecko powinno wiedzieć, że do powstania nowego życia potrzebna jest część mamy i część taty. Nie warto czekać z rozmową na temat edukacji seksualnej do czasu aż dziecko osiągnie kilkanaście lat. Tematy dotyczące seksualności powinny być omawiane w każdym domu na bieżąco. Dziecko powinno mieć świadomość, że z każdym problemem może zwrócić się do rodziców i zawsze uzyska pomoc. Rodzice powinni przede wszystkim uczyć swoje dzieci akceptacji własnego ciała. W wieku nastoletnim bardzo ważna będzie umiejętność powiedzenia: nie. Być może dziewczynka lub chłopak staną przed taką sytuacją, że trzeba będzie powiedzieć: nie i nie poddać się presji rówieśników, która potrafi być bardzo duża. Ta presja może dotyczyć zarówno alkoholu, jak i papierosów, ale też życia seksualnego. Robienie dzieci wcale nie jest takie proste jak wielu osobom się wydaje. Zajście w ciążę jest skomplikowanym biologicznie. Trzeba zdawać sobie sprawę, że czasami nastolatki mogą wpaść już podczas swojego pierwszego razu, a niektóre pary latami starają się o dziecko i absolutnie za nic nie potrafią zajść w ciążę. Warto uświadomić to swojemu dziecku. Każdy rodzic ma swój określony światopogląd dotyczący podejmowania współżycia seksualnego oraz antykoncepcji. W rodzinach religijnych antykoncepcja może czasami stanowić temat tabu tak samo jak współżycie przed ślubem. W takich sytuacjach trudne może być edukowanie dzieci na temat seksualności bezstronnie. Dziecko powinno oczywiście znać światopogląd rodziców, jednak powinno też mieć dostęp do naukowej biologicznej wiedzy, w tym również tej w zakresie antykoncepcji.Warto uświadomić sobie, że każde dziecko zawsze pragnie dowiedzieć się prawdy od swoich rodziców.

Posiadanie własnego miejsca w Internecie nie jest sprawą niezwykłą. Od lat każdy z nas może pozwolić sobie na zakup domeny (adresu) prowadzącego do naszej strony internetowej, jak również miejsca na serwerze, na którym ta strona będzie dostępna dwadzieścia cztery godziny na dobę. Ceny takich usług wahają się od kilkunastu do kilkudziesięciu złotych rocznie, a jeśli zależy nam na stronie, która przetrwa duże obciążenie wchodzącymi na nią użytkownikami, koszt może wzrosnąć do kilkuset złotych rocznie. W internecie istnieje wiele stron pozwalających za zakup miejsca na serwerze i domeny. Gdy już je posiadamy, należy stworzyć stronę www. Możemy zlecić to profesjonaliście lub zrobić samemu. Jak zrobic strone html i co właściwie to oznacza? HTML to język przeznaczony do tworzenia treści stron internetowych. Za jego pomocą stworzymy szkielet naszej strony, wybierzemy układ poszczególnych elementów i wpiszemy odpowiednie informacje. Za wygląd strony odpowiada CSS. Za jego pomocą ustalimy kolor i obraz tła, kolor, fonty napisów oraz dodatkowe efekty graficzne. Chcąc posiadać na stronie animowaną galerię, zegar, zmieniające się slajdy należy zainteresować się skryptami JavaScript. Jeśli chcemy stworzyć prostą stronę domową, JavaScript nie jest nam potrzebny. Właściwie, wygląd strony możemy ustalić w samym HTMLu, bez użycia CSS, ale odradza się to ze względu na szybko powstające zamieszanie w kodzie. Posiadając wygląd ustalony w osobnym pliku CSS, możemy modyfikować go łatwo dla każdej podstrony naszego serwisu. Gdybyśmy w pliku HTML połączyli zarówno treść, jak i wygląd, musielibyśmy modyfikować każdy plik związany z daną podstroną, by zmienić jeden krój czcionki.
Aby stworzyć stronę HTML, potrzebujemy odpowiedniego edytora. Wśród polecanych środowisk znajdują się Brackets, Atom, Visual Studio Code od Microsoftu, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by stronę napisać w zwykłym notatniku w naszym systemie. Dedykowane programy ułatwiają jednak pracę i przy większych projektach pozwalają na dużo wygodniejszą pracę nad stroną. Język HTML składa się ze znaczników otwierających i zamykających, między którymi znajduje się tekst. Używając odpowiednich znaczników, możemy dodawać do strony linki, obrazy, nagłówki i akapity. Układ strony ustalamy za pomocą tzn. divów, czyli obszarów strony. Chcąc stworzyć stronę, która posiadać będzie nagłówek i trzy kolumny, potrzebujemy pięciu takich divów. Jeden div będzie nagłówkiem i będzie miał formę poziomego prostokąta (jest to oczywiście schemat strony, którą możemy modyfikować na wiele sposobów), a kolejny pojemnik div z treścią zawrze w sobie trzy divy – odpowiadające za poszczególne kolumny. Przed przystąpieniem do tworzenia strony należy rozplanować sobie jej układ – ułatwi to i przyśpieszy naszą pracę nad stroną www. Kod HTML składa się z dwóch sekcji – sekcji head, odpowiadającej za informacje o stronie i jej autorze, której użytkownik nie widzi – oraz sekcji body, w której znajduje się cała widoczna zawartość strony. Tworzenie stron wymaga trochę praktyki, ale jest to z pewnością przyjemna przygoda.

Wegetarianizm czy weganizm święcą ostatnio triumfy. Coraz więcej ludzi decyduje się na rezygnacje jedzenia pochodzenia zwierzęcego. Niektórzy robią to dla idei, aby nie przyczyniać się do śmierci i męczenia zwierząt hodowanych na mięso, czy inne produkty odzwierzęce. Inni przechodzą na dietę bezmięsną z powodów zdrowotnych. W każdym przypadku zastanawiamy się, co wprowadzić do swego jadłospisu, aby zapewnić tę lukę wynikająca z wyeliminowania mięsa.

Wydaje się, że jest to skomplikowane. Ale takie myślenie jest błędne, ponieważ istnieje wiele produktów, które mogą dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych. I nie trzeba wcale szukać jakiś bardzo egzotycznych rozwiązań. Takie produkty znajdziemy w każdym sklepie. Są tanie i bardzo smaczne. Wystarczy je jedynie odpowiednio przygotować.

Takim zastępnikiem mięsa, który jest bardzo zdrowy i bogaty w białko, jest np. cieciorka. Najczęściej omijamy ją w spożywczym szerokim łukiem. Niektórzy myślą, że jej obróbka jest bardzo czasochłonna. Ale to nieprawda. Ciecierzyca wymaga wprawdzie długiego namaczania, ale gotuje się dość szybko i świetnie smakuje w wielu daniach. Można ją po prostu zostawić w wodzie na całą noc, aby napęczniała. A rano pozostawić na wolnym ogniu. Ugotuje się w ok. godzinę.

Równie dobrym źródłem białka jest fasola. Występuje ona w różnych odmianach, ale każda z nich jest smaczna i zdrowa. To, co może odstraszać i zniechęcać do przyrządzania fasoli w domu jest oczywiście to, że fasola może powodować dolegliwości trawienne, takie wzdęcia, czy bóle brzucha. Pamiętajmy jednak, że są na to pewne sposoby. Ważne aby wiedzieć, jak gotować fasolę w odpowiedni sposób. Jeśli zawczasu pozbędziemy się szkodliwych substancji odpowiedzialnych za przykre dolegliwości bólowe, sprawa będzie załatwiona.

Oczywiście jest też druga strona medalu. Dzięki namaczaniu i obróbce cieplnej fasola wprawdzie może stracić substancje szkodliwe, ale wraz z nimi często traci również istotną część wartości odżywczych i witamin. Jest to jednak nieuniknione, gdyż inaczej narażamy się na zdrowotne konsekwencje.

Fasolę należy zawsze porządnie namoczyć przed gotowaniem. Jest kilka sposobów na przygotowanie fasoli idealnej. Możemy ją namoczyć we wrzącej wodzie przez dwie godziny, pilnując cały czas, aby woda była odpowiednio gorąca. Po tym czasie, fasole należy odsączyć i dokładnie opłukać. A następnie zalać świeżą zimna wodą i gotować ok 1,5h, aż zupełnie zmięknie. Można też moczyć ją przez całą noc, wówczas proces gotowania przebiegnie nieco szybciej. Należy jednak pamiętać, że fasola nie może pozostawać w wodzie dłużej niż 12 godz., ponieważ wówczas rozpoczynają się już procesy gnilne.

Jeśli brakuje nam czasu jest jeszcze jedna metoda na szybka obróbkę fasoli. Trzeba ją zalać zimna wodą i zagotować, a następnie wylać wywar, nalać świeżej wody i gotować dalej. W każdym przypadku szkodliwe substancje pozostaną w wodzie, a my będziemy mogli cieszyć się smakiem pysznej, aromatycznej fasolki bez zbędnych konsekwencji.

Piękno fascynowało nas od zarania dziejów. Obecne było w malarstwie, sztuce, gdzie przedstawiano piękno kobiecego ciała.
To piękno było pojmowane różnie, w zależności od czasów i nastrojów aktualnie panujących.
Jednak każda(prawie każda)kobieta wciąż poszukuje odpowiedzi na pytanie „Jak być piękną”? Każda z nas pragnie czuć się wyjątkowo, niepowtarzalnie, seksownie.
Nie każda jednak wie, jak odkryć swoje piękno. Mówi się, że nie ma brzydkich kobiet. I to prawda. Zwykle są kobiety zaniedbane, zaganiane, nie mające czasu zająć się swoją urodą. Każda z nas jest piękna, trzeba tylko umieć to piękno wydobyć i pokazać.
Dla niektórych kobiet dbanie o wygląd i umiejętność wyeksponowania swojego piękna nie stanowi najmniejszego problemu. One doskonale wiedzą, jaką fryzurę powinny nosić, jaki makijaż stosować, by podkreślał ich urodę. One też potrafią fenomenalnie dobrać garderobę, by ukryć, bądź pokazać swoje walory. Takie kobiety mają wielkie szczęście. Ta łatwość w dbaniu o siebie, powoduje, iż zawsze odbierane są jako kobiety pewne siebie, z klasą.
„Jak być piękną”? To pytanie zadają sobie także kobiety, którym nie przychodzi z taką łatwością dbanie o swój wygląd. One nie potrafią wystylizować odpowiedniej fryzury, dobrać makijażu i fajnych ubrań, w których będą dobrze wyglądały. W efekcie odbierane są jako kobiety zaniedbane, bez pomysłu na siebie, szare myszki ginące w tłumie i niczym się nie wyróżniające.
Jak pomóc takim kobietom? Jak im udowodnić, że są piękne,cudowne i wyjątkowe?
Przede wszystkim niech każda kobieta uwierzy, że jest piękna. Brzmi banalnie, ale nie o to chodzi. Każda niewiasta posiada coś niepowtarzalnego i wyjątkowego w swoim wyglądzie. Mogą to być piękne, zdrowe i grube włosy. Inne atuty to czarujące spojrzenie, wspaniała oprawa oczu, dłonie, stopy. To wszystko może posiadać każda z nas. Nie wszystkie musimy być jednakowe, szczupłe, z idealnymi figurami modelek.
Fenomen kobiet polega na tym, że każda z nas jest inna, cudowna.
Jeśli pobawimy się kolorami, modą, to każda wyczaruje z siebie prawdziwą księżniczkę.
A co mają powiedzieć zaganiane mamy, które mając pod opieką maluszka nie są w stanie wygospodarować dla siebie ani chwili wolnego czasu? Jak one mają być piękne? Przecież godząc się na macierzyństwo nie przestają być kobietami.
Tutaj też jest kilka sposobów ratujących młode i zabiegane mamy. Przede wszystkim zawsze bądźcie sobą i nie pozwólcie wmówić komuś, że jesteście brzydkie i aseksualne. To nieprawda. Wystarczy, jak wasze włosy będą zawsze świeże i umyte(nic tak nie pogarsza naszego wizerunku jak tłuste włosy). Możemy je wiązać bądź upinać , aby nam było wygodnie. Strój młodej mamy także świadczy o niej samej. Nie zakładajmy starego, rozciągniętego dresu, bo tak nam wygodnie. Mamy do wyboru tyle ładnych kolorowych legginsów i t-shirtów, w których będziemy się pięknie prezentować. Taką zmianę na pewno doceni nasz partner, a my same poczujemy się pięknie i kobieco.
Bycie piękną to nie tylko kwestia wyboru ubrań i makijażu. To trudna sztuka akceptacji samej siebie. Bo tylko kobieta szczęśliwa, zadowolona ze swojego wyglądu jest naprawdę piękna.

Prawdopodobnie każdy z nas, choć raz w swoim życiu widział filmy akcji, w których detektywi odgrywali główne role. Strzelaniny, pościgi, ryzykowne posunięcie i imponująca odwaga. To tylko mała część zachęcających aspektów do zostania detektywem. Jednakże, większość ludzi, prawdopodobnie zdaje sobie sprawę, że sytuacje przedstawiane na tego typu filmach nigdy nie mają swojego odzwierciedlenia w realnym świecie. Oczywiście, detektywi zajmują się skomplikowanymi problemami, a ich akcje, które prowadzą w terenie, dla zwykłego przeciętnego mogą wydawać się nadzwyczajne, to jednak rzeczywistość faktycznie różni się od tego, co przedstawiają nam reżyserzy filmowi. Co w takim razie robi prawdziwy detektyw? Najczęstszymi z zadań jakie detektywi otrzymują od swoich klientów to: zbieranie dowodów w sprawach rozwodowych, poszukiwanie osób uważanych za zaginione, poszukiwanie zaginionych przedmiotów czy zbieranie dowodów w sprawach cywilnych. Bardzo często, to czym zajmuje się konkretny detektyw zależne jest od jego specyfikacji, dla przykładu jeden detektyw może specjalizować się w sprawach rodzinnych, a inny w sprawach gospodarczych czy karnych.

Cechy, które powinien posiadać każdy detektyw

Pomimo tego, że na samym początku zdążyliśmy już obalić mit o wielkich przygodach znanych z filmów akcji, praca detektywa niewątpliwie wymaga ponadprzeciętnej odwagi. Jeżeli jednak dalej jesteś zainteresowany, powinieneś wiedzieć jak zostać detektywem.W tej pracy mogą zdarzyć się sytuacje, gdy detektyw zmuszony jest wniknąć w niebezpieczne środowisko. Inną ważną umiejętnością, którą warto posiadać w tym zawodzie, to umiejętności aktorskie i umiejętność zachowania zimnej krwi. Szczególnie przydatne te cechy mogą być w przypadku niezręcznej sytuacji, gdy detektyw znajdzie się na skraju rozpoznania. Poza takimi cechami, które w pewnym sensie możemy posiadać naturalnie, dziedziną, na której każda osoba, która rozważa zostanie detektywem pewnego dnia, jest znajomość prawa. Każdy detektyw powinien znać zasady obowiązujące w kodeksie prawnym po to, by nie narazić siebie, swojego klienta czy całego śledztwa na problemy prawne. Ważna w tej pracy jet również cierpliwość. Jeżeli jesteś osobą, która ma z tym problem, ta profesja zdecydowanie nie jest dla ciebie. Praca jako detektyw często wiąże się z wieloma godzinami nieustannej obserwacji jednego miejsca lub osoby. Co jeszcze ważniejsze, nie wystarczy tylko obserwować. Trzeba być również przez cały ten czas w stanie najwyższej gotowości, po to, by w każdym odpowiednim momencie móc zareagować i zebrać odpowiedni dowody. W tym bardzo pomocna jest umiejętność podejmowania szybkich decyzji, zdecydowania i dyscypliny. Cechą, która może w znaczącym stopniu pomóc i przyśpieszyć pracę detektywa jest posiadanie logicznego sposobu myślenia. Analityczne podejście i umiejętność łączenia wątków jeszcze w trakcie obserwowanych wydarzeń potrafi przyśpieszyć prace o wiele godzin, które detektyw pozbawiony tych umiejętności musiałby spędzić w swoim biurze przeglądając zebrane dowody.

Zdobywanie przez dzieci oraz młodzież przymusowej edukacji, to idea stosunkowo młoda, ale bardzo chwalebna. W szkole podstawowej, która obecnie liczy osiem klas-po reformie w oświacie i likwidacji gimnazjów- można wyróżnić trzy etapy nauki. Pierwszy, to edukacja wczesnoszkolna, forma nauki przypomina w pewnym sensie te przedszkolną, jednak przygotowuje uczniów do klas wyższych. Następnie, dzieci wkraczają na etap klas od czwartej do szóstej, gdzie uczą się wyodrębnionych przedmiotów, takich jak przyroda, technika, plastyka, angielski, tudzież matematyka. Jest to okres znacznie intensywniejszej nauki, podczas którego dzieci przeobrażają się w młodzież. Ostatni etap to klasy siódma oraz ósma, gdzie na ucznia czekają nowe wyzwania, w postaci drugiego języka obcego, a także wyodrębnionych nauk przyrodniczych- fizyka, biologia, chemia oraz geografia. Uczniowie są już traktowani poważniej i wymaga się od nich więcej, zarówno pod kątem zachowania, jak i nauki. Zazwyczaj, spore trudności młodzież ma z matematyką, ponieważ faktycznie, jest to skomplikowana dziedzina wymagająca nie tyle kucia formułek na pamięć, co logicznego myślenia. Nie należy ona do najprostszych, to na pewno, ale jak głosi popularne powiedzenie „matematyka jest królową nauk”. Dużo prawdy płynie z tego przysłowia, gdyż rzeczywiście, z matematyką stykamy się każdego dnia. Chcąc nie chcąc, korzystamy z rachunków, szacujemy i liczymy. Może nie jest to jakaś matematyka wysokich lotów, lecz bez opanowania tak łatwych z pozoru rzeczy, nie poradzimy sobie. Często obliczamy procent danej liczby, na przykład obliczając wyodrębnione grupy ankietowanych, ilość osób etc. Jak obliczyć procent danej liczby? Jeden z mało skomplikowanych i w miarę szybkich sposobów opiera się na zamienianiu procentu na ułamek (przykładowo 15%=15/100), a następnie pomnożeniu go razy liczbę, której ułamek obliczamy. Przykładowe zadanie (życiowe) to: Pani Ania miała w koszyku 28 jabłek idąc ulicą, napotkała gromadkę kilku dzieciaków i rozdała im 25% jabłek. Ile owoców rozdała? Oczywiście, można zastosować wiedzę o tym, że 25%=1/4 i podzielić na cztery, ale podstawiając do wzoru robimy to w taki sposób: 25/100 X (razy) 28%. Skracamy na krzyż, czyli 28:4=7 i 100:4=25. Wtedy mnożymy licznik przez licznik-7X25=105. Następnie to samo robimy z mianownikami, czyli 1 razy 25, to oczywiście 25. Wychodzi ułamek 175/25 co równa się liczbie 7 po skróceniu. Odpowiedź; Pani Ania rozdała dzieciom 7 owoców. Może, przy takim rozpisywaniu, wygląda to zawile i skomplikowanie, ale przy odpowiednim zastosowaniu i podstawieniu do wzoru, wszystko się bez problemów oblicza. Czasami wiedza zdobyta jeszcze za czasów szkolnych okazuje się bardzo przydatna, warto więc od czasu do czasu odświeżyć pamięć, by w zakamarkach swojej głowy odszukać dawno zapomniane umiejętności. Zadaniem osób dorosłych, przede wszystkim rodziców i nauczycieli, jest dbanie o rozwój dziecka i udowadnianie młodemu człowiekowi, że nauka ma wielką wartość i jest kluczem do sukcesu.

Pies to niewątpliwie najlepszy przyjaciel człowieka. To nasz powiernik, towarzysz złej doli. Dbamy o niego i traktujemy jak członka rodziny, darzymy szczerym uczuciem miłości.Jest dla nas niezastapiony, jedyny.
Często z tej wielkiej miłości zapominamy o zdrowiu naszego pupila i po prostu go przekarmiamy.
Jak odchudzić psa? Pewnie niejeden z nas zadawał już sobie to pytanie.
Pierwsze co nam się narzuca z odchudzaniem psa to po prostu ograniczyć mu ilość jedzenia. Często nasze psiaki jedzą to samo co my w nieograniczonych ilościach. Jak nagle zmniejszyć ilość pokarmu, gdy nasz psiak jest głodny? Jak mu wytłumaczyć, że to dla jego dobra?
Musimy działać zdecydowanie i pewnie. Ograniczamy ilość pokarmu o połowę. Nie karmimy psa resztkami ze stołu tylko specjalną karmą dla psów. Wydaje się, że to nie jest wcale takie trudne zadanie. Dla nas z pewnością nie (w końcu my nie głodujemy), ale nasz pupil…
Jak mu odmówić kolejnego plasterka szyneczki, kiedy tak smutno patrzy na nasz talerz? Jak mu nie dać odrobinki kotlecika z obiadu (przecież nie może się zmarnować). Jak poradzić sobie z tymi oczętami wpatrzonymi w nas, jak w obraz?
To nie lada wyzwanie dla nas i dla naszego psa. Musimy pamiętać , że robimy to dla niego, bo go kochamy i martwimy się o jego zdrowie.
Gruby pies to chory pies .Skracamy jego życie , a przecież chcemy żeby był z nami jak najdłużej.
Jak odchudzić psa… ta myśl nie daje nam spokoju, przecież próbujemy, staramy się i wciąż przegrywamy, bo nasz pies nie chudnie a nawet tyje.
Pora wziąć się ostro do roboty. Musimy ustalić plan działania. Prosty i skuteczny:
-Przede wszystkim trzeba wyeliminować całkowicie ludzkie jedzenie,
nawet grama szyneczki czy kotlecika dla naszego pupila. To, co dobre dla nas, wcale nie musi być dobre dla psa.
– Kupujemy karmę dla psa, najlepiej specjalistyczną dla psów otyłych
– I co najważniejsze skrupulatnie odmierzamy porcje dla naszego pupila
– Żadnego dokarmiania psa w ciągu dnia między posiłkiem (to może być trudne, bo nasz psiak wie, jak zdobyć upragniony kęs jedzenia)
Jeżeli będziemy trzymać się tego planu przez dłuższy czas to nasz pies powinien zacząć tracić na wadze.
Jednak sama dieta nie wystarczy. Owszem można zgubić troszkę tłuszczyku, ale to proces bardzo powolny.
Trzeba wprowadzić dla psiaka trochę ruchu, aktywności.
To brzmi tak nierealnie, jak wyczarowanie chudego psa, jednak nie poddawajmy się. Małymi kroczkami możemy zachęcić pupila do zmiany trybu życia. Do tej pory jego jedyną aktywnością było zejście z kanapy na podłogę i wyjście na spacer (okrążenie raz budynku ,w którym pies mieszka i powrót do domu).
Teraz musi się to zmienić. Codziennie wyprowadzamy psa na kilka dłuższych spacerów (nie od razu pokonujemy dłuższe trasy, bo psiak musi się przyzwyczaić). Stopniowo każdego dnia zwiększamy dystans, dzięki czemu nasz pupil poprawia swoją aktywność. Starajmy się urozmaicać spacery psiaka (możemy rzucać mu piłeczkę, patyki do aportowania). Dzięki temu psiak będzie czerpał mnóstwo frajdy ze wspólnych wypadów z panem.
Jak odchudzić psa…wielu z was myśli , że to niemożliwe i nie warte zachodu. Jednak przy odrobinie cierpliwości i wytrwałości twój pies może zgubić kilka zbędnych kilogramów. Dzięki temu ma szansę stać się zdrowym, aktywnym i szczęśliwym psem.

Wiele osób staje przed wyborem nowego telefonu, kierując się różnymi kryteriami. Dzisiejszym artykułem spróbuję odpowiedzieć na następujące pytanie: jaki smartfon do 1500 zł?

Budżet mamy już określony, więc zastanówmy się, na co koniecznie zwrócić uwagę przed zakupem wymarzonego telefonu:
1. System operacyjny: W tej cenie mamy prawo oczekiwać najnowszej wersji systemu operacyjnego, co zapewni dostęp do wielu funkcji i usprawnień niedostępnych na starszych urządzeniach. Szukamy więc smartfona z systemem Android w wersji 8 bądź też telefonów od Apple z iOS 12 lub możliwością aktualizacji do tej wersji.
2. Ekran: to sprawa mocno indywidualna, jedni wolą duże ekrany, inni mniejsze. Warto skupić się na zagęszczeniu pikseli na cal (ppi), aby obraz był czytelny i wyraźny.
3. Procesor: Popularne w tej cenie będą procesory Snapdragon 450 i 835. Zapewne sprawdzą się o wiele lepiej niż tańsze MediaTeki.
4. Pamięć RAM: Warto celować w 3 a najlepiej 4 gb pamięci operacyjnej. W przypadku smartfonów od Apple, wystarczy nieco mniejsza ilość.
5. Pamięć wbudowana: 32 gb pamięci wbudowanej to rozsądna ilość w tej półce cenowej, jeśli potrzebujemy więcej warto rozejrzeć się za modelami z 64 gb pamięci bądź slotem na kartę micro sd.
6. Czujniki: Smartfony w tej cenie będą wyposażone w czytniki linii papilarnych i/lub funkcję rozpoznawania twarzy, niektóre mają także moduł NFC dzięki któremu możemy płacić telefonem w sklepach.

No dobrze, ale jaki konkretnie smartfon wybrać? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ale można wyróżnić kilka przykładów. Na początek telefony od Apple:
iPhone 6s (32gb) – Bardzo udany model, wielkość ekranu jest idealnym kompromisem między rozmiarem urządzenia a wygodą użytkowania. Nadal niezły procesor i aparat oraz intuicyjny system, warto jednak mieć na uwadze że nie jest to już najnowszy sprzęt.
iPhone SE (128gb) – Bardzo poręczny smartfon z ekranem 4″, świetny design znany z iPhone 5s, bardzo dużo miejsca na pliki użytkownika oraz bardzo dobra prędkość działania. Ideał? Niestety moduł touch ID nie jest najnowszej generacji, a przedni aparat pozostawia wiele do życzenia. Niemniej jest to nadal świetny wybór.

Teraz coś dla tych, którzy wolą smartfony z systemem Android:
Honor Play – 8-rdzeniowy procesor, bardzo duży ekran i aż 64gb pamięci na pliki użytkownika. Warto się nad nim zastanowić.
Sony Xperia Z1 compact – niezbyt duży ekran o rozdzielczości HD i prosta bryła smartfona nie zdradzają, że w środku znalazło się 4gb pamięci operacyjnej oraz 8-rdzeniowy procesor Snapdragon.
Samsung Galaxy A6 – 6-calowy smartfon od Samsunga, wyróżniają go niesamowite parametry przedniego aparatu.
Motorola Moto G6 Plus – Dużo pamięci, niezły procesor i moduł NFC, a do tego w zestawie znajdziemy często etui od producenta.
Xiaomi mi A2 – Całkiem dobra propozycja od chińskiego producenta.

Jak widać, rynek smartfonów jest pełny i do kwoty 1500 zł z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Pamiętajmy o kilku prostych wymogach co do urządzeń z tej półki i cieszmy się z dobrego wyboru.

W Polsce narciarstwo jest coraz bardziej popularne. W wyniku rozwoju gospodarczego w naszym społeczeństwie zarabia się więcej i coraz częściej można przeznaczyć część środków na wyjazd na narty i urlop także w ferie zimowe, nie tylko jak zwykle w letnie. Rozwija się także oferta turystyczna polskich miejscowości, powstają nowe kurorty narciarskie mimo tego, że od wielu lat zimy są coraz cieplejsze i w zasadzie nawet wysoko w górach często trzeba jeździć na sztucznym śniegu tworzonym przez armatki w mroźne noce. Wśród polskich kurortów narciarskich wyróżnić trzeba Szczyrk, w którym ostatnio Słowacy zmodernizowali stare wyciągi na zboczach Skrzycznego i otworzyli tam nowy i potężny Szczyrk Mountain Resort. Jest to obecnie największy ośrodek narciarski w Polsce dysponujący wieloma trasami o zróżnicowanym poziomie trudności oraz kilkoma wyciągami kanapowymi i perspektywą budowy kolejnych w następnych latach. Dzięki tego typu inwestycjom Beskidy są coraz częściej wybierane przez Polaków jako region, w który udadzą się na wakacje zimowe. Większość tras na Podhalu zlokalizowana jest na Pogórzu, a nie w samych Tatrach, więc argument, że w Beskidach jest niżej jest po prostu nieprawdziwy. W Szczyrku wyjechać koleją można obecnie na wysokość 1257 m.n.p.m. Jeszcze wyżej infrastruktura sięga w Korbielowie na Pilsku – są to jednak wyciągi stare i niezmodernizowane, aczkolwiek wielu nadal dostarczają wiele radości. Poza tym wskazać można jeszcze Zawoję czy Wisłę. Na Podhalu klasycznie prym wiedzie Kotelnica w Białce Tatrzańskiej, która kusi wieloma trasami i dużym wyborem kolei, problemem są tylko wielkie kolejki, które powodują, że rzeczywistej jazdy jest tam mniej niż w Beskidach. Dobre ośrodki można spotkać również w okolicznych przytatrzańskich miejscowościach, a dla prawdziwych narciarzy działa nadal jedyny wysokogórski polski ośrodek narciarski – Kasprowy Wierch. W Polsce na nartach jeździć można jeszcze w Pieninach i w bardziej wschodnich Beskidach np. w Krynicy. Bieszczady są praktycznie całkowicie pozbawione tego typu inwestycji. Wiele dobrych ośrodków znajduje się również w Sudetach, coraz popularniejsze stają się Karpacz czy Szklarska Poręba.

Coraz częściej więc ośrodki narciarze goszczą osoby, które są całkowicie niedoświadczone i pytają się o podstawowe sprawy takie np. jak jeździć na nartach. Specjalne dla tego typu klienteli przy dobrych ośrodkach narciarskich powstają obecnie szkół narciarskie, w których wykwalifikowani instruktorzy nauczą żółtodziobów jeździć na nartach. Oczywiście wiele dorosłych wstydzi się, ponieważ wydaje im się, że tego typu rzeczy nauczyć się można tylko i wyłącznie jako dziecko. Przyjemność z jazdy na nartach jest jednak na tyle duża, że zdecydowanie warto nauczyć się nawet i w późnym wieku niż w ogóle. Zawsze jest to nowe doświadczenie i coś, co sprawia naprawdę duża frajdę. Jeżeli więc ma się taką możliwość, niezależnie od wieku warto wynająć instruktora, wypożyczyć lub kupić sprzęt i ruszać na stok, aby posmakować trochę zimowego szaleństwa.

W szkole gimnazjalnej, jak i średniej jedną z głównych form pisemnych jest rozprawka. Jest ona postrachem niejednego ucznia, a w szczególności tych, którzy słabiej radzą sobie z pisaniem i językiem polskim. Są skierowani bardziej językowo, bądź też na przedmioty ścisłe. Nie ma się jednak czego obawiać. Wszystko można wypracować. Jak rozpocząć rozprawkę? Nie jest to trudne, pod warunkiem, że dobrze radzimy sobie z tak zwanym „laniem wody”. Pamiętajmy, że wstęp winien zawierać około trzech, czterech zdań. Część główna powinna być co najmniej trzy lub czterokrotnie dłuższa od wstępu. Nie zapominajmy także o zakończeniu. Ważne będą akapity, za które także można zbierać dodatkowe punkty. Każdy argument oraz poszczególna część wypracowania właśnie w ten sposób powinna się zaczynać. W zależności od tematu, możemy w dowolny sposób pisać. Jednak treść musi tworzyć zwarty i sensowny oraz logiczny tekst. Dla przykładu, pisząc o „Chłopach”, nie możemy zmieniać tematu odwołując się do „piratów z Karaibów”. Wstęp jest istotny, gdyż on powinien zainteresować czytelnika do dalszej kontynuacji. Tylko od nas zależy jaką przybierze formę. Może być bardzo konkretny, a także może nawiązywać do utworu lub życia codziennego. Nie zapominajmy jednak, że musimy zostawić sobie pole do popisu, gdyż dopiero w rozwinięciu będziemy mogli się wykazać wiedzą oraz umiejętnościami. Dbajmy o to, aby tekst był zgodny z wytycznymi. Przeważnie zdarza się, że musi zajmować minimum połowę wyznaczonego miejsca, bądź też stronę formatu A4. Jest to typowe i nie powinno nikogo zaskoczyć. W języku angielskim mamy liczenie słów. Tutaj, zważywszy na to, że mamy sporą znajomość językową, zwiększają się także wymagania. Nikt od nas nie oczekuje, że nie będziemy popełniać błędów. Nawet najlepszym mogą się one zdarzyć i jest to całkowicie i w pełni normalne. Warto jednak starać się poprawiać i szlifować swoje umiejętności, aby być coraz lepszym. Jeśli poświęcimy trochę swojej uwagi oraz czasu na pisanie, zapewne w końcu przyniesie to swój skutek. Nie będziemy mieli z nim większych problemów. Zaczniemy swobodnie manipulować słowami i popełniać coraz mniej błędów. Pamiętajmy, że każdy błąd może obniżać wartość wypracowania, tym samym zmniejszając naszą szansę na dobrą ocenę. Niekoniecznie liczy się ilość, ale jakość. Zapełnijmy wyznaczone miejsce tekstem wartym uwagi, sensownym i logicznym. Nie będziemy tym samym obawiać się pisania i późniejszych konsekwencji. Wiadomo, że nie każdy świetnie będzie sobie radzić i czuć się dobrze akurat w tej dziedzinie, jednak trening czyni mistrzem. Szkolna rozprawka ma nas w pewnym stopniu przygotować do późniejszego dorosłego życia, kiedy to możemy być i zapewne będziemy zmuszeni do pisania wielu wniosków i dokumentów w różnych sprawach. Nabywanie umiejętności poprawnego i logicznego pisania przyda nam się w życiu. Powinniśmy zatem szlifować nasze umiejętności i rozwijać się. Ułatwi nam to kiedyś życie, a także nie będziemy mieć problemów z wysławianiem się i układaniem wyrazów w zdania.